Slotwoord Vital Craeninckx tijdens de herdenkingsplechtigheid van 7 augustus 2011

Mevrouw de burgemeester en raadsleden van Tielt-Winge
Heer wethouder en 1ste loco-burgemeester van Putten
Mijnheer de Nationale Voorzitter
Dames en heren vertegenwoordigers van onze Vaderlandslievende verenigingen
en van de Vriendenkring Neuengamme in Nederland
Vrienden Politieke Gevangenen
Beste vaandeldragers
Beste dorpsgenoten en vrienden
Chers amis francophones,

de zin en betekenis van deze herdenkingsceremonie werd reeds uitvoerig aangehaald en toegelicht door pastoor Frans Vanaerschot in de eucharistieviering en door de sprekers, mevrouw de burgemeester Chris Desaever-Cleuren, dhr. Kleijer wethouder , en Nationaal Voorzitter van de Confederatie, Jozef Craeninckx.

Uit naam van het gewest Meensel-Kiezegem en Tienen wil ik hen danken voor de boodschap die zij hebben gebracht.

Bijzondere dank gaat uit naar koster en het zangkoor, de harmonie Sint-Jozef en zanger-gitarist Ruben Degeest. Zij hebben gezorgd voor een sfeervolle muzikale omkadering van deze herdenkingsplechtigheid.

Last but not least dank ik de mensen van ons bestuur en allen die hun steentje hebben bijgedragen voor het welslagen van deze herdenking. Hierbij vernoem ik ook de technische dienst van de gemeente Tielt-Winge die deze week de grafzerken van het ere-kerkhof in Meensel een grondige reinigingsbeurt hebben gegeven.
Op ditzelfde moment brengen velen in Nieuwpoort aan het Albert I -monument hulde aan de slachtoffers van de Eerste wereldoorlog. Onze gedachten zijn ook met hen.
Op 30 juli was het 67 jaar geleden dat een jongeman die opgroeide en zijn jeugd doorbracht in een hoeve hier naast dit monument, werd neergekogeld omdat hij sympathiseerde met de bezetter. Op 1 augustus ’44 werden als vergelding 3 dorpsgenoten meedogenloos vermoord omdat zij verzet pleegden tegen diezelfde bezetter. Bij een tweede vergeldingsactie op 11 augustus ’44 maakte dit dorp als het ware een totale zonsverduistering mee waarvan de schaduw nog lang bleef hangen. Temidden de talrijke opgepakte en weggevoerde dorpsgenoten bevond zich de ondergedoken Canadese piloot Edward Blenkinsop.

Vandaag willen wij aan deze jongeman bijzondere aandacht geven naar aanleiding van het boek dat over hem geschreven werd door Peter Celis. Het wordt op de receptie na deze plechtigheid te koop aangeboden door de uitgeverij EPO.

Onze vrienden van de Stichting Vriendenkring Neuengamme uit Nederland, wiens aanwezigheid wij zeer op prijs stellen, hebben onlangs een boek uitgegeven over de scheepsramp van de “Cap Arcona” “De ramp in de Lübecker Bocht”. Geïnteresseerden kunnen voor dit boek bij hen terecht tijdens de receptie;

2011. We zijn 67 jaar later . Een opsomming geven van oorlogen en conflicten binst deze periode is onbegonnen werk en zou ons te ver leiden. Ik noem alleen de recente revoluties in Egypte en Libië en vooral actueel het bloedbad bij de terreuraanslagen van 22 juli in Noorwegen.

Voor de zoveelste keer drukken wij ons verlangen uit naar vrede en verstandhouding maar…. zoals gezegd, alles blijft bij het oude…. en de steeds toenemende graad van wreedheid is het bewijs van het gezegde dat de geschiedenis zich met regelmaat herhaalt.

Immers, niemand van ons kan ontkennen, aan de hand van deze harde werkelijkheid, dat er vandaag de dag in feite niets is veranderd in het samenlevingspatroon en het gedrag van de mens in het algemeen.

De geschiedenis blijft zich herhalen omdat de mens die deze geschiedenis heeft geschreven in wezen geen zier is veranderd. Ik citeer:

Homo homini lupus , een Latijns citaat dat komt uit een toneelstuk van de Romeinse schrijver Plautus uit de 2de eeuw voor Christus en betekent “ de mens is een wolf voor zijn medemens.”
Goede vrienden, dit klinkt misschien niet erg opbeurend voor de toekomst, maar toch zijn er tekenen van hoop dat het levensoffer van onze en van alle andere slachtoffers van geweld zin heeft gehad. Meerdere vrijheidsstrijders zoals Mahatma Gandhi, Rabin, Martin Luther King hebben ons de weg gewezen. Verdraagzaamheid, begrip en respect voor mekaars mening zijn de middelen om de strijd te winnen tegen de vijand die ons van binnenuit belaagt . En dat is toch ook een beetje de zin en de drijfveer van deze herdenking.

Wij herdenken, weliswaar met verschillende achtergronden en uiteenlopende geschiedenissen, doch met hetzelfde doel en dezelfde visie en ik hoop dat het zo mag blijven doorgaan. Laten we daarom deze plek, bij dit monument, als symbool van verbondenheid, samen delen, om zo het verleden en het heden met elkaar te verbinden.

Ik dank u.

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.