Katrien Pypen, geboren te Tienen op 13 juli 1989, kleindochter van Jozef Pypen, een ondertussen overleden verzetslid en politiek gevangene.

Katrien had voor haar school, met de klas een opdracht gekregen om te werken rond de Tweede Wereldoorlog. Blijkbaar zat ze al meteen met een hoop vragen en bedenkingen. Ze schreef dit allemaal netjes op en daar was haar gedicht, of eerder een mijmering. Zij heeft dit tijdens de jaarlijkse herdenking te Tienen voorgedragen aan het monument naast de Ten Poelkerk aldaar, waarna nog eens op de herdenking te Kiezegem, allebei in 2005.

Enkele harten waren hierdoor zodanig beroerd omdat het toch wel bleek dat ook de jeugd van vandaag nog met vragen zit rond die oorlog en de gebeurtenissen in en rond het dorp waar zij wonen. Het verhaal stond al in enkele plaatselijke kranten en websites. Vanaf nu dus ook op deze website.

Mijn dorp
(Meensel-Kiezegem)

Als je buiten kijkt zie je bomen,
Huizen en blije gezichten
Niets doet je denken aan het verleden
Niets doet je vermoeden dat …
Maar als je goed kijkt,
Als je heel goed kijkt
Dan kun je de littekens in de
ogen van de oude mensen lezen,
Het hele verhaal staat in hun hart gebrand
Voor altijd
Als je heel goed luistert dan hoor je
De kreten van de stervende
Dan hoor je het fluiten van de kogels
Als je heel goed voelt
Dan voel je de aanwezigheid
Van hen die gesneuveld zijn,
Dan voel je de pijn en het verdriet
Als je de tijd maar kon terugdraaien
En alles kon tegenhouden
Maar nu …
Nu alle sporen weg zijn
Nu alles voorbij is
Nu rest er alleen nog de vraag 

WAAROM ?
Ons dorp hebben we terug
Maar zij die ervoor gevochten hebben
Zijn we voor een groot deel kwijt !

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.